وقتی ما برای ستاندن حقابه هیرمند، با طالبان درگیری داریم و رفتار آنان را خلاف شئون دیپلماتیک و حتی اصول انسانی می نامیم کدام قاعده اخلاقی،حقوقی ، سیاسی و اجتماعی اجازه می دهد برای محروم کردن مردم یک استان، تاسیسات انتقال آب را چنان دچار خسارت کنیم که چندروز ترمیم آن طول بکشد و استان یزد دو روز به تعطیلی اجباری برود؟
مگر آبی که از سرشاخه های کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری به اصفهان می رسد، به نام اصفهانی ها سند خورده؟آب کوهرنگ متعلق به روستاوندان اطراف چابهار هم هست. اصولا انفال و سرمایه های ملی اختصاص به یک استان ندارد. همانطور که نفت استخراج شده از خوزستان به مردم سرخس و ماکو و بانه و طبس هم تعلق دارد و همه از ان سهم مساوی دارند، آب کوهرنگ از آن همه ایرانیان است که البته تدبیر حکومت این است که این نعمت الهی فعلادر دویا سه استان توزیع شود.
باید عوامل اتفاق تلخی که در اصفهان رقم خورد شناسایی شوند و حتی اگر نیت خیر هم داشته اند به دلیل بی تدبیری آن هم در شرایط کنونی کشور مواخذه و درصورت لزوم مجازات شوند.
این درست است که هر استانی برای دستیابی به مواهب بیشتر باید تلاش کند اما زیان زدن به مردم دیگر استانها و از آن بدتر انهدام سرمایه های ملی و عمومی به هیچ قیمتی نباید تحمل شود.داستان این روزهای اصفهان باید چنان مدیریت شود که تاریخ معاصر آنرا چنین بنویسد که مسئولان کشور، بخاطر حفظ منافع ایران متحد،اجازه هیچ تحرکی که نشان از برهم خوردن یکپارچگی کشور داشته باشد ندادند.
نظر شما