سنگربان اول تیم ملی زیر تیغ نقد فنی غیرمنصفانه/ بیرانوند هنوز بهترین دروازه‌بان ایران است

در یک سال اخیر، علیرضا بیرانوند یکی از پرحاشیه‌ترین بازیکنان تیم ملی فوتبال و باشگاه تراکتور بوده است؛ از گل‌های خورده در جام ملت‌های آسیا گرفته تا واکنش‌های عجیب در لیگ قهرمانان آسیا و لیگ برتر که باعث شد موجی از انتقادات نسبت به عملکرد او شکل بگیرد.

اوج انتقاداتی که به او می‌شود بیشتر مربوط به خروج جنجالی او از پرسپولیس و انتقال به تراکتور است. 

اما آیا این انتقاد‌ها با واقعیت آماری مطابقت دارد؟ بررسی اعداد و عملکرد بیرانوند در یک سال گذشته، روایت متفاوتی را بازگو می‌کند؛ روایتی که نشان می‌دهد او همچنان یکی از ستون‌های قابل اتکای فوتبال ایران است.

آمار در خدمت حقیقت؛ صدرنشینی در کلین‌شیت

تا به اینجای فصل، علیرضا بیرانوند با ثبت ۱۴ کلین‌شیت، بیشترین سهم را در بسته نگه‌داشتن دروازه تیمش در جمع گلرها داشته و آمار درخشانی از خود به جای گذاشته است.

او در اکثر بازی‌های تراکتور نقشی کلیدی در بسته نگه داشتن دروازه تیمش داشته و همین عملکرد باعث شد سرخ‌پوشان تبریزی تا هفته‌های پایانی در کورس قهرمانی باقی بمانند.

از زمانی که علیرضا بیرانوند از پرسپولیس خارج شده، سرخپوشان پایتخت بیشترین آمار گل خورده از روی ضربات کرنر و آزاد را در میان تیم‌های لیگ برتری دریافت کرده‌اند و همین آمار گواهی تفاوت‌های فاحش بیرانوند با الکسیس گوئندوز است. 

موضوعی که بارها از سوی دروازه‌بانان سابق تیم ملی نیز مطرح شده؛ وحید قلیچ و سیدمهدی رحمتی از نمونه‌هایی هستند که سطح بیرانوند را بسیار بالاتر از گوئندوز می‌دانند.

در جام ملت‌ها؛ اشتباه یا قربانی یک سیستم آشفته؟

جام ملت‌های آسیا شاید نقطه اوج هجمه‌ها علیه بیرانوند بود؛ جایی که برخی گل‌های دریافتی او به‌خصوص در دیدار مقابل ژاپن، دستمایه انتقاد شد.

اما نگاهی به ساختار دفاعی تیم ملی در آن مسابقات نشان می‌دهد که مشکلات سیستماتیک و ضعف هماهنگی در خط دفاعی بیش از هر چیز بیرانوند را تحت فشار قرار داد.

او در عین حال، در بازی‌هایی، چون دیدار با سوریه و هنگ‌کنگ، با واکنش‌های مهم مانع از شکست تیم ملی شد.

در تیم ملی و دروازه تراکتور؛ تجربه در خدمت ثبات

در لیگ قهرمانان آسیا نیز بیرانوند عملکردی کم‌نوسان داشت. او با چند واکنش کلیدی، تراکتور را در برابر حریفان عربی حفظ کرد و در بازی‌های حساس، تجربه‌اش را به رخ کشید.

هرچند که فشار روانی و گاه انتظارات غیرواقعی از سوی هواداران باعث شد حتی عملکرد‌های خوبش نیز نادیده گرفته شود.

بیرانوند بیشتر از اینکه بابت عملکرد فنی تحت فشار باشد، تحت فشار انتقال جنجالی خود از پرسپولیس به تراکتور قرار گرفته و با وجود این هجمه سنگین علیه او در فضا و جو ورزشگاهی توانسته خود را با شرایط وفق دهد، هر چند ایرادات فراوانی در اخلاقیات و گفته‌هایش دارد، اما در بحث فنی و فوتبالی عملکرد بدی نداشته است. 

بیرانوند؛ گلری که هنوز شماره یک ایران است

شاید دروازه‌بان شماره یک تیم ملی در معرض نقد‌های مداوم باشد، اما حقیقت این است که هنوز گزینه‌ای مطمئن‌تر، باتجربه‌تر و با عملکرد آماری بهتر نسبت به او در فوتبال ایران وجود ندارد.

ثبات، تجربه بین‌المللی، قدرت در مهار ضربات پنالتی و رهبری درون زمین، ویژگی‌هایی است که باعث شده کارلوس کی‌روش، امیر قلعه‌نویی، یحیی گل‌محمدی و دراگان اسکوچیچ همگی او را در مهم‌ترین میدان‌ها انتخاب کنند.

انتقاد بخشی طبیعی از فوتبال است، به‌ویژه وقتی پای یکی از چهره‌های بزرگ در میان باشد،‌ اما حذف انصاف از تحلیل‌ها، بزرگ‌ترین ظلم به بازیکنی‌ست که سال‌ها با پیراهن تیم ملی و باشگاهش افتخار آفریده. بیرانوند شاید دوره‌ای پرچالش را پشت سر گذاشته باشد، اما بر پایه آن‌چه آمار می‌گوید، او همچنان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های ایران است.

انتهای پیام/