اگر در یوتیوب SimCity 4 را جست‌وجو کنید، ویدئوهایی از گیمرهایی را خواهید دید که تقاطع‌های چندطبقه بزرگراهی یا شبکه‌های پیچیده ریلی می‌سازند. هیچ‌یک از این ویژگی‌ها در نسخه‌ی اصلی بازی که در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ منتشر شد، وجود نداشت. این محتوا در ۲۲ سال گذشته با تلاش بی‌وقفه‌ی جامعه‌ی مشتاق طرف‌داران این بازی توسعه یافته است؛ جامعه‌ای که همچنان مرزهای بازی را جابه‌جا می‌کند.
به گزارش The Verge، یکی از سازندگان ماد‌های بازی SimCity 4 با نام Tarkus پس‌از سال‌ها هنوز جذب عمق و پیچیدگی شبیه‌سازی این بازی شده است و اعتقاد دارد که حتی بازی‌های جدیدی مانند Cities: Skylines (2015) و نسخه‌ی دوم آن (۲۰۲۳) یا حتی نسخه‌ی بعدی خود SimCity (2013) به پای آن نمی‌رسند. از‌نظر سازنده‌ی ماد دیگری با نام Ulisse Wolf، این مسئله بیشتر به جامعه‌ی طرف‌داران بازی برمی‌گردد؛ طرف‌داران SimCity 4 به‌دلیل قدمت بازی، به‌نوعی به بلوغ رسیده‌اند و فضایی آرام برای تعامل فراهم می‌کنند.
در سال ۲۰۰۳، مکسیس SimCity 4 را منتشر کرد که با استقبال گرم علاقه‌مندان روبه‌رو شد. از همان ابتدا، امکان افزودن محتوای سفارشی برای بازیکنان جذاب بود. ابزارهای داخلی بازی به کاربران اجازه می‌داد تا ساختمان‌های خود را بسازند؛ اما به‌مرور سازندگان ماد به فکر گسترش سیستم‌های اصلی مانند جاده‌ها و راه‌آهن افتادند.
داده‌های بازی در یک دیتابیس ذخیره می‌شد که فرمت آن با بازی‌های قبلی مکسیس مشترک بود. جامعه‌ی سازندگان ماد SimCity 4 ابزارهای خود را برای دسترسی به این دیتابیس توسعه دادند؛ فرایندی پیچیده که شامل رمزگشایی فایل‌های هگزادسیمال و استخراج فایل‌های چندرسانه‌ای بود.
سازندگان ماد به‌مرور متوجه شدند که برخی سیستم‌های ناتمام یا حذف‌شده در دیتابیس‌ها وجود دارند. یکی از اولین دستاوردها، تبدیل جاده خاکی استفاده‌نشده به سیستم Real Highway Mod (RHW) بود که به بازیکنان اجازه می‌داد تا بزرگراه‌های متنوع با عرض‌های مختلف و تقاطع‌های سفارشی بسازند. این ایده برای کسانی جذاب بود که از محدودیت‌های سیستم جاده‌ای اصلی بازی خسته شده بودند.
سیر پیشرفت و تحول SimCity 4 با گذشت بیش از دو دهه هنوز ادامه دارد
Tarkus توسعه‌دهنده‌ی اصلی Network Addon Mod (NAM) است؛ پکیجی عظیم شامل RHW و محتوای گسترده‌ی حمل‌ونقلی دیگر مانند مراکز پیاده‌رو، سیستم ریلی جدید، میدان‌ها، کانال‌ها و پل‌ها. این ماد همچنان به‌روز می‌شود (نسخه ۴۹ در اسفند ۱۴۰۳ منتشر شد) و تیمی بین‌المللی آن را توسعه می‌دهد. لوکاریو بوریکوا، مهندس عمران از پورتوریکو، تخمین می‌زند حدود ۲۵ عضو فعال و ده‌ها نفر مشارکت‌کننده‌ی نیمه‌وقت در پروژه حضور دارند.
در دهه‌ی ۲۰۱۰، دو تحول مهم در SimCity 4 رخ داد: اولین تحول مربوط به انتشار بخشی از کد بازی به‌دست پائول پادریانا، برنامه‌نویس اصلی بازی بود که امکان فعال‌سازی ابزارهای دیباگ داخلی را فراهم کرد. دومین تحول انتشار نسخه‌ی ۶۴ بیتی مک در ۲۰۱۹ بود که بخش‌هایی از کد بازی را برای مادکننده‌ها خواندنی کرد.
پیشرفت‌های حاصل‌شده در اکوسیستم SimCity 4 امکان استفاده از کتابخانه‌های دینامیک (DLL) را فراهم کرد که به مادکنندگان اجازه داد تا باگ‌های قدیمی (مانند خرابی سیو فایل‌های شهرهای بزرگ) را رفع و ویژگی‌های جدیدی مانند دوربین سه‌بعدی یا سیستم آب بازی را احیا کنند.
شاید از خود بپرسید که چرا SimCity 4 هنوز زنده است. با وجود سختی‌های توسعه (نبود ابزارهای اختصاصی مانند بازی‌های مدرن)، سازندگان ماد SimCity 4 به‌خاطر عشق به این بازی و جامعه‌ی منحصربه‌فردش به راه خود ادامه می‌دهند. به گفته‌ی لوکاریو بوریکوا، امروز کار روی این بازی مانند «ایستادن بر شانه‌های غول‌ها» است. پایه‌ای که نسل‌های قبلی مادکننده‌ها ساختند، امکان انجام کارهای انقلابی را در SimCity 4 فراهم کرده است.