بازیکنان استقلال هیچ انگیزه‌ای برای تغییر شرایط این تیم ندارند و فقط منتظر هستند بازی تمام شود تا بدون پاسخگویی به خبرنگاران راهی خانه هایشان شوند.
معمولا به بازیکنان بی انگیزه که تلاشی برای نتیجه گیری تیم شان نمی‌کنند کارمند گفته می‌شود و حالا می‌توان گفت بازیکنان استقلال کارمندانی هستند که حتی کارشان را هم خوب انجام نمی‌دهند و به ندرت می‌شود گفت یکی از آنها فصل موفقی را پشت سر گذاشته است.
عدم تلاش کافی در زمین حتی در شرایط حساس بازی، اجتناب از پاسخگویی پس از بازی‌های ناموفق، نبود روحیه جنگندگی برای تغییر نتایج منفی و رضایت از وضعیت موجود بدون تمایل به بهبود عملکرد همگی عواملی است که باعث نگرانی هواداران این تیم شده است و خیلی از آنها اعتقاد دارد باشگاه در پایان فصل با تعداد زیادی از این بازیکن باید خداحافظی کند.
استقلال در شرایطی قرار دارد که نیازمند یک بیداری جمعی است. بازیکنان باید به این درک برسند که پیراهن استقلال تنها یک شغل نیست، بلکه مسئولیتی تاریخی است و بدون این تغییر نگرش، بهبود وضعیت تیم غیرممکن به نظر می‌رسد.
اگر این بحران انگیزه به سرعت حل نشود، استقلال ممکن است نه تنها در جدول رده‌بندی بلکه در دل هوادارانش نیز سقوط کند. این آسیب می‌تواند ماندگارتر و خطرناک‌تر از هر سقوط ورزشی باشد.
