نقل و انتقالات فوتبالی گران با دلار ارزان؛ بازی با اعداد رضاغندی پور!
ماجرای غندی پور امروز یک مثال واضح از گره خوردن فوتبال ایران با نوسانات ارزی‌ست.
به گزارش منیبان؛ باشگاه پیکان برای صدور رضایت‌نامه این بازیکن عدد ۶۰ میلیارد تومان را مطرح کرده. تا اینجای کار، اگر دلار را صد هزار تومان در نظر بگیریم، این رقم معادل ۶۰۰ هزار دلار می‌شود. اما دلار پایین آمد، نه قیمت پیکان. امروز که دلار به کانال ۸۰ هزار تومانی وارد شده، خواسته پیکان معادل ۶۶۶ تا ۷۵۰ هزار دلار است.
سؤال اینجاست: آیا غندی پور ظرف همین یک هفته ۶۶ هزار دلار تا ۱۵۰ هزار دلار پیشرفت فنی کرده؟ یا این فقط اثر مستقیم افت قیمت دلار است که باعث شده ارزش دلاری‌اش بالا برود؟ واضح است که بحث فنی این‌جا دخیل نیست.
وقتی دلار ۵۰ هزار تومانی باشد چه؟
در نرخ دلار ۵۰ هزار تومانی، همان ۶۰ میلیارد تومان می‌شود ۱.۲ میلیون دلار. حالا سوال اصلی‌تر: کدام باشگاه ایرانی حاضر است برای یک بازیکن جوان ایرانی، بدون سابقه در سطح اول فوتبال دنیا، ۱.۲ میلیون دلار بپردازد؟ یا ترجیح می‌دهد همین رقم یا کمتر را خرج بازیکنی باتجربه‌تر و امتحان‌پس‌داده خارجی کند؟
پاسخ روشن است؛ در بازار جهانی، منطق اقتصادی و فنی حکم می‌کند. قیمت‌گذاری بیش از حد، نه تنها باعث فروش نمی‌شود، بلکه شانس دیده شدن و پیشرفت بازیکن را هم از بین می‌برد.
داستان غندی پور نشان می‌دهد فوتبال ایران هنوز هم درگیر عددسازی‌های داخلی‌ست، بی‌توجه به منطق بازار جهانی. ارزش دلاری یک بازیکن باید بر اساس توانایی واقعی، عملکرد فنی، و سابقه بین‌المللی او سنجیده شود، نه صرفاً براساس نرخ روز ارز. اگر قرار باشد هر افتی در نرخ دلار، باعث رشد ارزش ظاهری بازیکنان شود، کیفیت ها نسبت به قیمت به حداقل ارزش واقعی می رسد.
منبع: خبر ورزشی
