محمدرضا مظلومی روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با بررسی عملکرد فدراسیون نابینایان در سال ۱۴۰۳ گفت: ما در سال ۱۴۰۳ طبق تقویم و برنامه حرکت کردیم و دستورالعمل‌های کمیته ملی پارالمپیک را هم اجرا کردیم. گل سرسبد اعزام‌های ما هم پارالمپیک بود که نتایج بسیار خوبی کسب شد اما برای ارزیابی این نتایج باید دیگران ما را قضاوت کنند. قضاوتی عادلانه؛ زیرا نتایج ما باید با امکاناتی که در اختیار داریم بررسی شود.
وی با گلایه از فقر امکاناتی در فدراسیون نابینایان گفت: من یک واقعیت را باید بگویم. هفت استان ما دفتر هیات ندارد و حتی یک اتاق برای هیات در اختیار آنان نیست. ۲۰ استان سالن تخصصی ندارند. ما اگر جوانان را به ورزش تشویق می کنیم باید بگوئیم کجا بروند. وقتی استان دفتر ندارد چگونه استعدادیابی کنیم و پشتوانه سازی انجام دهند. باید واقعیت‌ها را ببنیم. ما از سال ۱۳۷۸ از فدراسیون جانبازان جدا شدیم اما هیچ امکانات خاصی در اختیار نداریم.
رئیس فدراسیون نابینایان با اشاره به اهمیت استعدادیابی افزود: انتظار مدال از ورزشکاران پارالمپیکی‌ها زیاد است اما باید نگاهی به امکاناتی که در اختیار آنان است داشته باشیم. حق ما بهتر از این است و باید قهرمانان در بهترین شرایط باشند اما واقعیتی که وجود دارد که ما در رشته‌هایی مانند گلبال، جودو و شنا اصلا سالن و استخر نداریم. در رشته‌ای مانند دوومیدانی اگر سالن وجود دارد امکانات لازم را ندارد. ما این‌ها را اعلام می‌کنیم و حتی به صورت مکتوب به وزارت ورزش و کمیته ملی پارالمپیک اعلام کردم و منتظر دستور لازم هستم. من رسالتم اعلام مشکلات و کاستی‌ها است و اینکه آنان چگونه عمل می‌کنند یک بحث دیگر است. البته توقع زیادی نداریم و به دنبال تحمیل هزینه نیستیم بلکه انتظار داریم در حد توان به ما کمک شود.
مظلومی گفت: از زمان دولت شهید رئیسی درخواست برای رفع مشکلات دادیم ایشان نیز ارجاع دادند. همه ما را دوست دارند و چشم می‌گویند اما اینکه چه زمانی قرار است کار انجام شود باید از مسوولان سوال شود. یک نمونه برای شما مثال می‌زنم. در زمان مسعود سلطانی‌فر یک زمین در آزادی به ما داده شد اما هنوز خبری از آن نیست. باید قبول کنیم قهرمانان ما در سن بالا هستند و نیاز به پشتوانه دارند. من باور دارم استعدادیابی مهمتر از قهرمانی است.
رئیس فدراسیون گفت: البته کمبود امکانات بهانه‌ای نیست تا ما از کار کردن دست بکشیم. من رئیس این فدراسیون هستم و باید نهایت توان خود را به کار بگیرم تا بهترین شرایط برای ورزشکاران فراهم شود. هاجر صفرزاده دختر ایران در پارالمپیک کولاک کرد و همه دیگر از وی انتظار مدال دارد او نمونه‌ای از ورزشکاران ما بود که از دل کمبود امکانات به جهان معرفی شد. امیدوارم با استعدادیابی ده‌ها قهرمان دیگر مانند صفرزاده در بین دختران نابینا و کم‌بینای ایران ظهور کنند.
نظر شما