ماشین زمان یورونیوز در شانزدهم آوریل شما را به سالهای دور میبرد. در چنین روزی با همفری بوگارت محبوب سری به لندن میزنیم و با سوفیا لورن به سوئیس سفر میکنیم و به تماشای باب دیلن جوان مینشینیم.
روشن کردن سیگار توسط لورن باکال برای همسرش هامفری بوگارت
۱۹۵۱ / ۱۳۳۰
لورن باکال، بازیگر شناخته شده سینمای کلاسیک هالیوود، در نشست خبری هتل کلاریجز لندن برای همسرش هامفری بوگارت، سیگار روشن میکند. هامفری بوگارت یکی از اسطورههای جاودان سینمای آمریکا بود که با بازی در فیلمهایی چون کازابلانکا و شاهین مالت درخشید.
ازدواج او با لورن باکال که ۲۵ سال از او کوچکتر بود، یکی از روابط عاشقانه هالیوود در آن دوران بود. این دو در صحنه فیلمبرداری فیلم داشتن یا نداشتن با هم آشنا شدند. رابطهای که تا مرگ بوگارت در سال ۱۹۵۷ ادامه یافت.
سوفیا لورن در حال خداحافظی از رم برای سفر به سوئیس
۱۹۶۲ / ۱۳۴۱
سوفیا لورن، بازیگر ایتالیایی و برنده جایزه اسکار، از پنجره واگن قطار در ایستگاه ترمینی رم در حال خداحافظی دیده میشود.
سوفیا لورن به عنوان یکی از برجستهترین چهرههای زن در تاریخ سینما شناخته میشود. او در دهههای ۵۰ و ۶۰ میلادی با حضور در فیلمهای ایتالیایی و هالیوودی قدرت بازیگری خود را نشان داد.
لورن نه تنها نخستین بازیگر ایتالیایی بود که اسکار بهترین بازیگر زن را برد، بلکه به یکی از نمادهای فرهنگ عامه اروپا نیز تبدیل شد.
باب دیلن جوان در حال نواختن گیتار
۱۹۶۳ / ۱۳۴۱
باب دیلن، خواننده و ترانهسرای موسیقی فولک، در مارس ۱۹۶۳ در مکانی نامشخص هارمونیکا و گیتار آکوستیک مینوازد.
باب دیلن، که با نام اصلی رابرت آلن زیمرمن در ۱۹۴۱ در مینهسوتا متولد شد، از تاثیرگذارترین چهرههای موسیقی قرن بیستم است. او با ترانههای سیاسی، اجتماعی و شاعرانهاش در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی نقش مهمی در جنبشهای اعتراضی، حقوق مدنی و ضدجنگ ایفا کرد.
دیلن در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد، جایزهای که برای تاثیر عمیق اشعارش در فرهنگ معاصر به او اهدا شد.
نمایی از نخستین اردوگاه کار اجباری نازیها
۱۹۶۵ / ۱۳۴۴
در این تصویر اردوگاه کار اجباری داخائو را میبینیم. اردوگاه داخائو نخستین اردوگاه کار اجباری بود که توسط رژیم نازی در سال ۱۹۳۳ در آلمان تاسیس شد.
این اردوگاه به الگویی برای دیگر اردوگاههای مرگ و محل شکنجه، کار اجباری و مرگ هزاران یهودی، مخالف سیاسی، روحانیون و دیگر گروههای تحت پیگرد نازیها تبدیل شد.
پس از آزادسازی این اردوگاه توسط نیروهای متفقین در سال ۱۹۴۵، داخائو به یکی از نمادهای وحشتناکترین جنایتهای قرن بیستم تبدیل شد.
تصویر مربوط به بیستمین سالگرد پایان جنگ جهانی دوم است، زمانی که بازدیدکنندگان از بازماندههای این اردوگاه تاریخی دیدن کردند.
سوگواری دانشجویان پس از تیراندازی فردی دچار اختلالات روانی
۲۰۰۷ / ۱۳۸۶
دانشجویان در نزدیکی ساختمان محل وقوع تیراندازی در دانشگاه ویرجینیا تک، یکدیگر را دلداری میدهند.
در یکی از مرگبارترین تیراندازیهای تاریخ آمریکا، مردی مسلح به نام سئونگ-هوی چو، که سابقه اختلالات روانی داشت، وارد دانشگاه ویرجینیا تک در بلکزبورگ شد و ۳۲ نفر از دانشجویان و کارکنان دانشگاه را به قتل رساند.
این فاجعه در دو مرحله و با فاصله دو ساعته رخ داد. تیراندازی در این دانشگاه یک بار دیگر بحثهای گستردهای را درباره قوانین مالکیت سلاح، سلامت روان و امنیت در محیطهای آموزشی به همراه داشت.