دکتر اکبر عبداللهی اصل در گفت‌وگو با ایسنا در این باره توضیح داد: ممکن است به سه دلیل سه گروه کمبود داشته باشیم؛ یک سری داروهایی که جزو فهرست رسمی کشور نیستند؛ به طوری که داروی جدیدی است که در دنیا ارایه شده و به دلایلی در فهرست دارویی کشور ما قرار ندارند اما پزشکان این داروها را تجویز می‌کنند. به این منظور راهکارهایی همچون داروهای «تک نسخه‌ای» در نظر گرفته شده اما روندی طولانی و مشکل‌ساز است.

او درباره گروه دوم کمبودهای دارویی نیز گفت: گروه دوم کمبودها، داروهای زیان‌ده بسیار قدیمی هستند که شرکت‌های داروسازی به علت زیان‌ده بودن، آن را تولید نمی‌کنند. افزایش قیمت هم که می‌دهیم باز جبران کننده نیست؛ مثلا دارویی داریم که قیمت آن 300 تومان است و یک ورق آن 3هزار تومان است؛ همین دارو اگر دو برابر هم افزایش قیمت یابد، باز هم قیمتی نیست که کارخانه بتواند آن را تولید کند و از طرفی هم گفته می‌شود که قیمت دارو 100درصد رشد کرده است. اگر بخواهیم واردات هم انجام دهیم به یکباره قیمت چندین برابر بالاتر می‌رود و به حدود 60 هزار می‌رسد. بنابراین بحرانی داریم در مورد داروهای ارزان قیمت.

عبداللهی اصل ادامه داد: گروه سوم کمبودها هم داروهایی هستند که بابت تحریم، تامین آن به مشکل می‌خورد. برخی داروها با دور زدن تحریم و از طریق کشور سوم و چهارم وارد می‌شود اما بلافاصله آن مسیر را هم می‌زنند و تامین آن به مشکل می‌خورد. بنابراین آنچه که می‌گویند دارو تحریم نیست به نظر من دروغی بیش نیست. دارو هم تحریم است و پول دارو را نمی‌توانیم جابجا کنیم و منابع مان قفل می‌شود. در مجموع درگیری‌های زیادی را بابت تامین دارو در شرایط تحریم داریم.

وی همچنین درباره وضعیت تخصیص ارز نیز گفت: در پرداخت‌های ارزی مشکلاتی وجود دارد که امیدواریم رفع شود؛ چراکه در غیر این صورت به کمبودها دامن خواهد زد.

انتهای پیام