به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ اتحادیه اروپا در کنار سیاستگذاری‌های خاص خود برای بروز نوآوری و توسعه فناوری خود، رویدادی را به نام «فورو ترانسفیره» هر ساله ترتیب می‌دهد که در آن موسسات علمی، شرکت‌ها، استارتاپ‌ها و سازمان‌ها برای تبادل دانش و تقویت همکاری در زمینه نوآوری گرد هم می‌آیند. این رویداد پیشرو امسال در ماه مارس در مالاگای اسپانیا با بیش از پنج هزار بازدیدکننده و حدود ۲۳۰ استارتاپ، میزبان بیش از ۱۰۰ پنل موضوعی بود. موضوعات شامل زمینه‌های مختلف پیشرفته، از جمله رباتیک، امنیت سایبری، پزشکی، درمان‌های پیشرفته و تحول دیجیتال بود.
از نظر کارشناسان و سیاستگذاران انتقال فناوری، فورو ترانسفیره یک رویداد سالانه است که اروپایی‌ها دوست ندارند آن را از دست بدهند، زیرا به آنها امکان می‌دهد نتایج و ظرفیت‌های خود را ارائه دهند و کار جامعه تحقیقاتی خود را برجسته کنند. همچنین فرصتی برای آنها فراهم می‌کند تا با شرکای بالقوه، چه در پروژه‌ها و چه در ارائه خدمات، ارتباط برقرار کنند.
دانشگاه‌های اروپایی نیز از این فرصت استفاده می‌کنند تا با تمرکز قوی روی زمینه‌های فناوری مهم مانند مهندسی صنایع، مخابرات، معدن و انرژی، جنگلداری و هوانوری با شرکای پروژه‌های نوآوری و انتقال ارتباط برقرار کنند. از نظر موسسات علمی اروپا، انتقال فناوری یک تمرین تعاملی است و رویدادهایی مانند ترانسفیره این تعامل بین محققان، سرمایه‌داران، شرکت‌ها، مشاوران و واسطه‌ها را تسهیل می‌کند.
پروژه‌هایی که از دانشگاه آمدند
رویداد ترانسفیره همچنین بستری برای نمایش پروژه‌های تحقیقاتی بود. نمونه بارز آن Ebo بود؛ یک ربات اجتماعی که برای درمان شناختی در بزرگسالان مسن طراحی شده است. این ربات کاربران را از طریق بازی‌های با دقت طراحی شده که عملکردهای شناختی را تحریک می‌کنند، درگیر می‌کند.
ایبو با ایجاد سه نوع بازی با انسان‌ها تعامل برقرار می‌کند: Simonsays که یک بازی حافظه است، Paspalabra که یک بازی تداعی کلمات است و Storytelling یک بازی مکالمه‌ای.
به گفته کارشناسان، آنچه ایبو را متمایز می‌کند، توانایی آن در تولید داستان‌های سفارشی و بلادرنگ با استفاده از هوش مصنوعیChatGPT است که تحریک شناختی را ارتقا می‌دهد، مهارت‌های اجتماعی-عاطفی را افزایش می‌دهد و سرگرمی معناداری را فراهم می‌کند.
شادو (Shadow)، پروژه دیگری است که یک ربات اجتماعی سیار است که برای دنبال کردن افراد و کمک به انجام کارهای روزانه طراحی شده است. این ربات به دلیل چابکی و قابلیت همه‌جانبه‌اش که به راحتی در فضاهای پیچیده حرکت می‌کند و این نکته بسیار مهم آن است. طراحی ماژولار، مقرون‌به‌صرفه و سازگار آن، آن را برای بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان و محیط‌های خرده‌فروشی مناسب می‌کند.
مهندسان برای ساخت این ربات با چالش‌های کلیدی مواجه بودند: ادغام حسگرهای پیشرفته، به‌روزرسانی مداوم اجزا برای جلوگیری از منسوخ شدن و اطمینان از اینکه ربات می‌تواند با محیط‌های متنوع و نیازهای کاربر سازگار شود. ایجاد تعادل بین مقرون‌به‌صرفه بودن و عملکرد بسیار مهم است.
ولی آنها معتقدند که ترانسفیره مکانی مهم برای بازخورد، اشتراک‌گذاری اکتشافات، پردازش داده‌ها نزدیک‌تر به کاربر و ارتباط با متخصصان است.
این ربات کار مهندسان دانشگاه ویگو است. دانشگاه ویگو با وجود اینکه یک موسسه عمومی است، تمرکز فناوری قوی‌ای دارد و در زمینه‌های فوتونیک، فناوری کوانتومی، شبکه‌های ارتباطی، بهره‌وری انرژی، مهندسی شیمی و فناوری نانو تحقیق می‌کند.
یکی از پروژه‌های مهم دیگر «اج‌کانتینیوم» EdgeContinuum است که توسط گروه تحقیقاتی GTI دانشگاه ویگو توسعه داده شده است. این پلتفرم یک راه‌حل غیرمتمرکز برای مدیریت برنامه‌های لبه ارائه می‌دهد، مدیریت ترمینال از راه دور و متمرکز را امکان‌پذیر می‌کند و مهاجرت سریع برنامه‌ها بین گره‌های لبه را تسهیل می‌کند.
این پلتفرم از استقرارهای مقیاس‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه پشتیبانی می‌کند - چیزی که محاسبات ابری یا لوازم خانگی سنتی برای دستیابی به آن تلاش می‌کنند. اج‌کانتینیوم از استانداردهای فعلی نسل پنجم مخابرات استفاده می‌کند و آن را با زیرساخت‌های مخابراتی مدرن سازگار می‌کند.
فراتر از ربات‌ها یا مخابرات
نوآوری در ویگو به رباتیک یا شبکه‌ها ختم نمی‌شود. پروژه دیگری به نام Surfacorn که توسط گروه تحقیقاتی EQ۱۰ توسعه داده شده است، ضایعات ذرت را به مواد شوینده طبیعی برای استفاده در صنایع دارویی و آرایشی تبدیل می‌کند. محققان این گروه معتقدند که این امر به اقتصاد چرخشی کمک می‌کند و از ایجاد محصولاتی با فرمولاسیون پایدارتر پشتیبانی می‌کند.
این پروژه که توسط برنامه اثبات مفهوم ایگنیسیا (Ignicia Proof of Concept Program) آژانس نوآوری گالیسیایی پشتیبانی می‌شود، ضایعات فرآوری ذرت را به محصولات با ارزش بالا و سازگار با محیط زیست تبدیل می‌کند. ای‌کیوتن از عصاره‌های بیوسورفکتانت حاصل از مایع خیسانده ذرت در لوازم آرایشی، پوستی و مواد شیمیایی کشاورزی استفاده می‌کند و هدف آن فرمولاسیون‌های زیست‌تخریب‌پذیرتر و زیست‌سازگارتر است که کیفیت زندگی و پایداری را ارتقا می‌دهند.
نظریه بازی‌ها چه ارتباطی با نوآوری دارد؟
اگرچه ممکن است فقط برای اقتصاددانان مناسب به نظر برسد، ولی نظریه بازی نقش رو به رشدی در فناوری ایفا می‌کند. این نظریه بررسی می‌کند که چگونه افراد یا سازمان‌ها بر اساس اقدامات دیگران تصمیم می‌گیرند. به عنوان مثال، در رباتیک گروهی، بسیاری از ربات‌های کوچک مانند یک کلونی عمل می‌کنند و تصمیمات محلی برای دستیابی به اهداف جمعی می‌گیرند. نظریه بازی به آنها کمک می‌کند تا با هم همکاری کنند، از درگیری جلوگیری کنند و در زمان واقعی سازگار شوند.
آیا هوش مصنوعی می‌تواند بر نظریه بازی تأثیر بگذارد؟ پروفسور «رابرت آومن»، برنده جایزه نوبل، که به خاطر کارش روی بازی‌های تکراری که همکاری پایدار را توضیح می‌دهند، جایزه گرفت، می‌گوید که قدرت هوش مصنوعی تاکنون تسلط آن بر منابع است، اما فاقد تفکر اصیل مورد نیاز در ریاضیات است.
او می‌افزاید: این سوال که آیا هوش مصنوعی می‌تواند نظریه بازی را تغییر شکل دهد، بخشی از سوال بزرگ‌تر است: آیا می‌تواند ریاضیات را تغییر شکل دهد؟ یک مطالعه در سال ۲۰۲۴ یک گسست را برجسته کرد: ریاضیدانان اغلب پیشرفت‌های هوش مصنوعی را دنبال نمی‌کنند و محققان هوش مصنوعی بیشتر بر آزمایش تمرکز می‌کنند تا کاربردهای عمیق‌تر ریاضی. پر کردن این شکاف می‌تواند مرزهای جدیدی را در هر دو زمینه باز کند.
نوآوری در گرو تعامل است
فورو ترانسفیره نشان می‌دهد که نوآوری با همکاری و تعامل شکوفا می‌شود. نقش نظریه بازی در طراحی فناوری رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۹، محققان از آن برای کمک به ربات‌ها در درک بهتر و پاسخ به رفتار انسان استفاده کردند. ربات‌ها به جای پیروی صرف از دستورات، می‌توانند اقدامات افراد را پیش‌بینی و با آنها سازگار شوند.
به این ترتیب، نظریه بازی، هوش مصنوعی و ریاضیات برای ساخت فناوری‌هایی که به طور معناداری با محیط‌های انسانی تعامل دارند، با هم تلاقی می‌کنند.
به گفته «فیلیپه رومرا»، رئیس کمیته سازماندهی ترانسفیره و مدیر پارک فناوری مالاگا، یکی از نکات کلیدی، نیاز به هم‌افزایی قوی‌تر بین تحقیقات دانشگاهی و شرکت‌ها است.
او تأکید کرد که چگونه پنل‌های مربوط به هوش مصنوعی، اقتصاد زیستی چرخشی و پایداری، تأثیر مستقیم فناوری‌های جدید بر مدل‌های اقتصادی پایدار را نشان دادند. معرفی «فضای ثبت اختراعات» بر نقش مالکیت معنوی در پیشبرد نوآوری و کسب درآمد تأکید کرد. جلسات مربوط به تأمین مالی و تدارکات عمومی، نیاز به حمایت از تحقیقات را در حین انتقال از آزمایشگاه به بازار تقویت کرد.
رومرا بر چالش کمک به مهندسان و نوآوران در جهت‌یابی در مرحله انتقال - جایی که سرمایه‌گذاری و اعتبارسنجی فنی برای سازگاری با بازار بسیار مهم هستند - تأکید کرد. مشارکت بین دانشگاه، صنعت و دولت ضروری است.
او همچنین بر لزوم مدل‌های کسب‌وکار پایدار و چارچوب‌های نظارتی چابک‌تر، به ویژه برای حوزه‌های نوظهوری مانند هوش مصنوعی و زیست‌فناوری که اغلب با موانع قانونی و مالی مواجه هستند، تأکید کرد.
رومرا می‌گوید: آینده به آنچه ما به اشتراک می‌گذاریم بستگی دارد. نوآوری امروز فقط مربوط به ماشین‌های هوشمندتر نیست - بلکه مربوط به ارتباطات هوشمندتر است. رویدادهایی مانند فورو ترانسفیره به ما یادآوری می‌کنند که همکاری کلید تبدیل ایده‌های جسورانه به تأثیر در دنیای واقعی است. نظریه بازی‌ها، هوش مصنوعی و ریاضیات ابزارهای قدرتمندی در این مسیر هستند - به ویژه هنگامی که فناوری نیاز به همکاری با افراد و نه فقط برای آنها دارد. به هر حال، نوآوری به توانایی ما در به اشتراک گذاشتن دانش، درک پیچیدگی و ایجاد تعاملات معنادار بستگی دارد.
انتهای پیام/
نظر شما