پس از رالی اخیر بازار بورس ایران که پس از عید نوروز و در پی شروع مذاکرات هسته‌ای رخ داد، شاخص کل و بسیاری از نمادها رشد قابل‌توجهی را تجربه کردند. با این حال، بازار اکنون به مرحله‌ای رسیده که همه سهم‌ها نمی‌توانند به‌صورت همزمان رشد کنند. برخی نمادها، به‌ویژه آن‌هایی که از نظر بنیادی وضعیت مطلوبی ندارند، مانند شرکت‌های خودرویی، بانکی‌ها و سهم‌هایی با سود تقسیمی پایین، احتمالاً به سقف قیمتی خود نزدیک شده‌اند. این سهم‌ها اغلب تحت تأثیر اخبار، شایعات و حواشی رشد می‌کنند، همان‌طور که در روزهای اخیر در صنعت خودرو مشاهده شد. بسیاری از سرمایه‌گذاران و سهامداران در این نمادها اقدام به سیو سود کرده‌اند تا از افت احتمالی قیمت‌ها در امان بمانند.
یکی از موانع اصلی بازار سرمایه در حال حاضر، نرخ بهره بالاست که به رقیبی جدی برای بورس تبدیل شده است. اگر پیش از عید، ریسک‌های سیاسی مهم‌ترین مانع بازار بودند، اکنون نرخ بهره بالا مانع ورود پول سنگین به بازار شده و از رشد گسترده جلوگیری می‌کند. با وجود این چالش‌ها، برخی گروه‌های بورسی همچنان پتانسیل رشد دارند. گروه‌های مستعد شامل شرکت‌های سیمانی، پالایشی، غذایی، دارویی، زراعتی و تک‌سهم‌هایی از صنایع مختلف هستند که گزارش‌های مالی قوی ارائه می‌دهند. برای انتخاب سهم مناسب، باید به دنبال شرکت‌هایی بود که سود سال آینده آن‌ها صعودی باشد و نسبت قیمت به درآمد (P/E) آن‌ها در محدوده ۴ تا ۵ قرار داشته باشد. این ویژگی‌ها، چنین سهم‌هایی را به گزینه‌های جذابی برای سرمایه‌گذاری تبدیل می‌کند.
ریسک انرژی نیز یکی دیگر از چالش‌های بزرگ بازار است. قطعی برق و گاز می‌تواند تولید بسیاری از صنایع، به‌ویژه صنایع فولادی، را متوقف کند. در مقابل، شرکت‌های ریالی مانند دارویی، زراعتی، غذایی و پالایشی از این ریسک مصون هستند، که این موضوع مزیت مهمی برای آن‌ها محسوب می‌شود. همچنین با توجه به نرخ بهره بالا، ریسک انرژی و فرسایشی شدن مذاکرات هسته‌ای، انتظار رشد سراسری و سنگین در بازار وجود ندارد. در چنین شرایطی، بازار احتمالاً به‌صورت گزینشی و در برخی گروه‌ها و تک‌سهم‌ها رشد خواهد کرد.
مهم‌ترین سوال برای سرمایه‌گذاران این است که «بهترین استراتژی در این شرایط چیست؟» پیشنهاد می‌شود ۴۰ تا ۵۰ درصد پرتفوی به سهم‌هایی اختصاص یابد که از ریسک انرژی مصون هستند و پیش‌بینی سود صعودی برای سال آینده دارند. این سهم‌ها معمولاً در گروه‌های غذایی، دارویی، زراعتی و پالایشی یافت می‌شوند که گزارش‌های مالی قوی و نسبت P/E مناسبی دارند. ۵۰ درصد باقی‌مانده پرتفوی بهتر است در دارایی‌های کم‌ریسک مانند اوراق با درآمد ثابت و طلا سرمایه‌گذاری شود. این استراتژی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا در برابر نوسانات بازار و ریسک‌های موجود، از سرمایه خود محافظت کنند. از سوی دیگر، از سهم‌هایی که بنیان قوی ندارند، مانند شرکت‌های خودرویی، باید پرهیز کرد. این سهم‌ها ممکن است برای نوسان‌گیری کوتاه‌مدت مناسب باشند، اما برای سرمایه‌گذاری بلندمدت توصیه نمی‌شوند، زیرا احتمال افت قیمت در آن‌ها بالاست.
در نهایت، سرمایه‌گذاران باید با دقت و تحلیل، سبد خود را مدیریت کنند. تمرکز بر شرکت‌هایی با بنیاد قوی، سودآوری پایدار و مصونیت از ریسک‌های انرژی، همراه با تخصیص بخشی از سرمایه به دارایی‌های امن مانند اوراق و طلا، می‌تواند ریسک را کاهش داده و بازدهی معقولی را تضمین کند.
-
سعید مومنی - کارشناس بازار سرمایه
- شماره ۵۹۲ هفته نامه اطلاعات بورس
نظر شما