در این گزارش ویدئویی، مجموعهای از مهمترین مطالب منتشرشده در رسانهها و اندیشکدههای بینالمللی طی ۲۴ ساعت منتهی به شامگاه سهشنبه بیست و چهارم ژوئن ۲۰۲۵ (۳ تیر ۱۴۰۴) گردآوری شده است. نسخه کاملتر این مرور را میتوانید در متن تفصیلی زیر دنبال کنید.
سیانبیسی: «آیا همهاش فقط یک نمایش بزرگ بود؟» اضطراب، ناامیدی و امید در دل ساکنان خاورمیانه همزمان با اعلام آتشبس شکننده توسط ترامپ
شبکه آمریکایی انبیسی با انتشار گزارشی نوشت: «ترامپ اعلام آتشبس کرده و خواستار صلح شده است. هر چند هنوز مشخص نیست که آیا اسرائیل و ایران به آن پایبند میمانند یا نه ولی سؤالات بیشتر دیگری هم مطرح است: چه بر سر ذخایر اورانیوم غنیشده ایران آمد؟ میزان خسارت حملات چقدر بود؟ آیا ماجرا همینجا تمام میشود؟ آیا حکومت ایران دوام خواهد آورد؟ آیا حریم هوایی بازگشایی شده و پروازها در سراسر منطقه از سر گرفته میشوند؟»
این شبکه در ادامه این گزارش نظر تعدادی از شهروندان منطقه خاورمیانه را در این مورد منعکس کرده است. مدیر یک شرکت نفت و گاز در تهران معتقد است: «به نظر من، تنها برنده این جنگ، ایالات متحده بود. چون به اسرائیل هم نشان داد که بدون کمک آمریکا نمیتواند در هیچ جنگی پیروز شود یا حتی آن را به پایان برساند. دومین بازنده جمهوری اسلامی بود که فهمید هیچ توانایی نظامی برای مقابله با حملات هوایی آمریکا ندارد، و آمریکا هر زمان که بخواهد میتواند به هر نقطهای از ایران دسترسی پیدا کند. اما بزرگترین بازنده مردم ایران بودند، که ثروت ملیشان صرف غنیسازی هستهای شد — تنها برای اینکه همهاش ظرف چند شب نابود شود.»
یک کارآفرین متولد سرزمینهای فلسطینی که ساکن امارات عربی متحده است، به انبیسی گفت: «من واقعاً حس خاصی ندارم... فقط شبیه یک نمایش بزرگ به نظر میرسید. همه منتظر واکنش ایران بودند. احتمالاً این بهترین سناریو برای آرام کردن اوضاع است. امیدوارم تمرکز دوباره به غزه برگردد. خیلیها هنوز هر روز آنجا کشته میشوند.»
یک فعال اقتصادی لبنانیِ ساکن امارات عربی متحده نیز گفت: ««به عنوان یک لبنانیِ صاحبِ کسبوکار در عربستان و امارات، فقط میخواهم این ماجرا زودتر تمام شود. ما هیچ علاقهای به هیچکدام از این دو کشور [ایران و اسرائیل] نداریم، و به اندازه کافی مقاوم هستیم که نگران نباشیم، اما خواهان پایان این بحران هستیم.»
نیویورک تایمز: آیا ایران، اسرائیل و ایالات متحده اکنون میتوانند هر کدام ادعای پیروزی کنند؟
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نوشت: «در کمتر از یک هفته، جنگ بسیاری از خطوط قرمز قبلی را با سرعتی سرسامآور درنوردید. اما اشتیاق ایران برای ورود به جنگی فرسایشی کاهش یافته بود.»
در ادامه این گزارش آمده است: «بیشتر مردم ایران در حمایت از کشور متحد شدند و جنگ را حملهای به سرزمین خود دانستند، حتی در حالی که دهها هزار نفر از خانههایشان در تهران و شهرهای دیگر آواره شدند. فروشگاهها، کسبوکارها و ادارات دولتی تعطیل یا با ساعات کاری محدود فعالیت میکردند. تأثیر اقتصادی شروع به ظاهر شدن کرد؛ رانندگان تاکسی، کارگران و دیگر کارکنان خدماتی میگفتند دیگر نمیتوانند دوام بیاورند ... حتی برخی وابستگان به سپاه نیز خواستار پایان جنگ بودند.»
این نشریه سپس به نقل از یک کارشناس نوشته است: ««ایالات متحده میتواند بگوید برنامه هستهای ایران را به عقب رانده، اسرائیل میتواند بگوید دشمن منطقهایاش را تضعیف کرده، و ایران میتواند ادعا کند که زنده مانده و به قدرتهای نظامی بزرگ پاسخ داده است.»
نیویورک تایمز همچنین نوشت: «اینکه ایران در ادامه چه خواهد کرد هنوز مشخص نیست. اگرچه حمله محدودش به نیروهای آمریکایی در منطقه بهنظر حسابشده بود برای پرهیز از درگیری عمیقتر، اما لزوماً به معنای پایان خصومتها نیست. مقامات غربی اذعان دارند که با وجود حملات آمریکا به تأسیسات هستهای ایران، هنوز مطمئن نیستند که چه بلایی سر ذخایر اورانیوم ایران آمده است. آیا ایران هنوز ظرفیت غنیسازی بیشتر را دارد؟ آیا به اشکال مخفیانهتری از تقابل روی خواهد آورد؟ یا اکنون به دنبال مذاکرات برای رفع تحریمها خواهد بود؟»
یواسای تودی: متحدان ایران چه کشورهایی هستند؟
یواسای تودی در گزارشی به واکنش متحدان ایران به بمباران تاسیسات هستهای این کشور توسط آمریکا پرداخت و نوشت: «در حالی که روسیه، چین و کره شمالی حملات آمریکا را محکوم کردند، تنها روسیه این اقدام را «بیاساس» خواند. ایران روابط نزدیکی با حزبالله لبنان و حوثیهای یمن دارد، اما این گروهها پس از بمبارانهای آمریکا، مستقیماً وارد درگیری با اسرائیل نشدهاند.»
گاردین: چرا برنامه هستهای برای هویت ایران اینقدر حیاتی است؟
نشریه بریتانیایی گاردین با یادآوری تاکید روحالله خمینی بر استقلال به عنوان یکی از اصول انقلاب سال ۱۹۷۹، ریشه پافشاری سرسختانه و غیرمنطقی ایران بر حق غنیسازی اورانیوم را متکی به این اصل دانست و نوشت: «پس از انقلاب ۵۷، روحالله خمینی برنامه هستهای را نماد وابستگی به غرب میدانست و آن را متوقف کرد. اما مشکلات برق و رشد جمعیت باعث شد مسئولان به تدریج سیاست خود را تغییر دهند. حملات شیمیایی عراق در جنگ، انزوای دیپلماتیک ایران، و دعواهای حقوقی با شرکتهای اروپایی موجب شکلگیری نوعی "ملیگرایی هستهای"» شد... اما اگر هدف ایران واقعاً امنیت و استقلال بوده، این برنامه هزینه بسیار زیادی بهبار آورده که شاید ارزشش را نداشته باشد.»
استریت تایمز: در برابر یک قدرت بیش از حد در حال طغیان، تهران کار عاقلانهای انجام داد
رسانه سنگاپوری استریت تایمز هم در واکنش به آتشبس میان ایران و اسرائیل نوشت: «تهران یک تصمیم منطقی گرفته است و همچنان به دنبال فرصتی برای مبارزه در آینده خواهد بود. این تصمیم برای جلوگیری از آسیب بیشتر به تأسیسات حیاتی هستهای ایران، که آمریکاییها ادعا دارند سه مورد از آنها را تخریب کردهاند، و با توجه به اینکه ایران نمیخواهد ریسک نابودی و تضعیف بیشتر نخبگان نظامی و احتمالاً سیاسی حاکم را به جان بخرد، اتخاذ شده است.»
در ادامه این گزارش آمده است: «به نظر میرسد دنیای سرمایهگذاری تا حدی پذیرفته است که آتشبس دستکم فعلاً پابرجا است. قیمت نفت خام برنت در ساعت ۴:۱۵ صبح به وقت تهران، کمتر از ۶۷ دلار آمریکا برای هر بشکه معامله شد، در حالی که بلافاصله پس از حمله آمریکا به ایران تا ۷۸ دلار افزایش یافته بود.»