برنامه روزانه مدیرعامل یک شرکت ۱۵ میلیارد دلاری؛ از سحرخیزی تا ایده جالب برای ناهار
پیتر بک، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت فضایی Rocket Lab، میگوید از سال ۲۰۰۶ که این شرکت را بدون تحصیلات دانشگاهی راهاندازی کرد، زندگیاش شبیه یک ماراتن فشرده بوده است.
بِک کار را از نیوزیلند و با پرتاب اولین موشک در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد. پس از جذب سرمایه از سیلیکونولی، توسعهی موشک دومرحلهای الکترون را آغاز کرد و حالا روی نوترون -موشک میانبرد جدید شرکت- کار میکند که قرار است امسال پرتاب شود. درآمد این شرکت از چند میلیون دلار به صدها میلیون دلار رسیده است.
یک معمولا بین ساعت ۴:۳۰ تا ۵ صبح بیدار میشود، ابتدا ایمیلها را بررسی میکند، تا ساعت ۶ دوش میگیرد و ساعت ۷ به سمت محل کار میرود. بخش زیادی از ارتباطات کاریاش را همان صبح زود انجام میدهد.
مسیر ۴۵ دقیقهای تا محل کار اغلب صرف تماسهای تلفنی میشود. بهندرت لباس رسمی میپوشد و بهدلیل تأثیر منفی، قهوه را کنار گذاشته است.
در محل کار، بدون مقدمه به کار مشغول میشود. بهتازگی اتاق جلسهای کنار میزش ساختهاند تا مکالمات محرمانه را دور از فضای باز دفتر انجام دهد.
پیتر بک اغلب با کارمندانش ناهار میخورد
میز کار او فقط شامل لپتاپ، تعدادی قطعهی باقیمانده از پرتابهای پیشین موشک و ردیفی از یادداشتها است که به ترتیب فوریت، از چپ به راست چیده شدهاند. در روزهای کاری، بیشتر وقتش صرف مسائل فنی و پاسخگویی به چالشهای مهندسی میشود؛ از جلسات طولانی دوری میکند و ترجیح میدهد برای تصمیمگیری، شخصاً به میز کار افراد مراجعه کند.
در وقت ناهار به کافهی شرکت میرود؛ جایی که به دستور خودش حتما باید کیک یا بستنی سرو شود. اغلب با گروههای مختلف کارگران غذا میخورد، مگر زمانی که کار زیاد باشد و بشقابش را به میز کار خودش ببرد. کمی بعد از ساعت ۱۷:۰۰ به خانه برمیگردد تا با همسر و دو فرزند نوجوانش شام بخورد. پختوپز معمولا به عهدهی او نیست، اما دورهمی شام را بخش موردعلاقهی روزش میداند.
پس از شام، دوباره مشغول کار میشود، اما تمرکز اینبار روی فکرکردن عمیقتر است. بک تصمیمهای مهم را در خانه سبکسنگین میکند. حدود ساعت ۲۲:۰۰ یا ۲۳:۰۰، زمانیکه احساس کند بازدهیاش کاهش یافته، میخوابد.
مدیرعامل Rocket Lab برای استراحت، فعالیتهای پرهیجان را ترجیح میدهد. پرواز با هلیکوپتر را راهی برای پاکسازی ذهن از مسائل کاری میداند، چون هرگونه حواسپرتی در آن خطرناک است. او هر هفته حداقل یک ساعت پرواز میکند و گاهی با جت یا ماشین مسابقه سرگرم میشود؛ فقط به این شرط که هیچ فکری در خصوص کار به ذهنش نرسد.