آرزوی شهید باباخانی برای تدفین کنار دو شهید دفاع مقدس

«نادر پورحسینی» دوست و همرزم سردار شهید «علی باباخانی» در سخنانی به تشریح ویژگی‌ها و سجایای اخلاقی این شهید در راه خدمت به انقلاب اسلامی و کشور پرداخت.
کد خبر: ۷۵۹۶۳۱
تاریخ انتشار: ۱۲ تير ۱۴۰۴ - ۰۳:۵۷ - 03July 2025

«نادر پورحسینی» همرزم و دوست قدیمی سردار شهید «علی باباخانی» که در حملات رژیم صهیونیستی به کشورمان به شهادت رسید، در گفت‌و‌گو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس اظهار داشت: من با شهید باباخانی نسبت از سببی و نسبی دارم. از حدود سال ۱۳۴۹، که به خاطر دارم، خانواده‌های ما، نسبی و سببی بسیار به هم نزدیک بودند و از نظر سنی نیز اختلاف چندانی نداشتیم. از همان سال‌ها تا چند روز پیش از شهادت ایشان، همواره در خدمت و همراهی با ایشان بودم.

همرزم نادر بوذری

در سال ۱۳۴۹، در محلی که زندگی می‌کردیم، تنها یک مدرسه داشت آن هم در مقطع ابتدایی بود. شهید حاج علی از همان دوران از بهترین دانش‌آموزان مدرسه بود؛ از نظر هوش، استعداد و تربیت، شخصیتی ممتاز بود به گونه‌ای که معلم‌ها او را به‌عنوان الگویی نمونه به سایر دانش‌آموزان معرفی می‌کردند. حتی پس از سال‌ها، معلمان همچنان با او ارتباط داشتند، زیرا وی را نمونه‌ای شایسته به عنوان یک انسان مؤمن، متعهد و مسئولیت‌پذیر می‌دانستند.

دوران خدمت سربازی‌شان هم مصادف شد با سال‌های آغازین دفاع مقدس. پس از پیروزی انقلاب، در همان محل سکونتمان، با همت ایشان یک صندوق قرض‌الحسنه برای کمک به نیازمندان تأسیس کرد و خود نیز مسئولیت آن را بر عهده گرفت و با جدیت پیگیر امور آن بود. همچنین در کمیته‌های انقلاب که بعد‌ها با سازمان‌های انتظامی ادغام شدند نیز فعالیت‌های مؤثری داشت. در آن ایام، از شب تا صبح در کوچه‌ها و خیابان‌ها گشت‌زنی می‌کردیم تا از آرمان‌های انقلاب نوپا پاسداری کنیم. با آغاز جنگ تحمیلی، در کنار چند نفر دیگر از اهالی محل، از نخستین کسانی بودند که برای اعزام به جبهه اعلام آمادگی کردند. پس از طی دوره آموزشی در تهران، به محل بازگشتند و پیش از اعزام، در مسجد محل سرود وحدت را، که آن زمان قبل از اخبار پخش می‌شد، با حفظ و تمرین برای اهالی اجرا کردند و سپس راهی جبهه شدند.

شهید حاج علی از نخستین نیرو‌های اعزامی از محله ما به جبهه بودند. خانواده ایشان، به‌ویژه پدر بزرگوارشان، نیز در خدمت به دفاع مقدس حضوری فعال داشتند. سال ۱۳۶۰، دوره خدمت سربازی ایشان در نیروی دریایی ارتش، در جزیره مینو، آغاز شد. بخشی از این دوره را نیز در پادگان منجی گذراندند. اعلام شد هرکس مایل به حضور داوطلبانه در جبهه است، می‌تواند اقدام کند. ایشان نیز، با چند تن از هم‌رزمان خود، به مناطق عملیاتی پیوستند.

سال ۱۳۶۱، که خدمتشان تقریبا به پایان رسیده بود، من مجروح شده و در بیمارستان شرکت نفت تهران واقع در خیابان حافظ بستری بودم. ایشان به عیادت من آمد و به جای گل و شیرینی، یک جلد نهج‌البلاغه برایم آورد چراکه خودش هم اهل مطالعه و انس با کتب دینی خصوصا نهج‌البلاغه بود. مطالعات گسترده‌ای در حوزه معارف اسلامی مثل کتب شهید مطهری، شهید دستغیب داشت و نهج‌البلاغه را داد و گفت در ایامی که بستری هستی از فرصت استفاده کن. همان ایام به من که در سپاه بودم و همان‌جا هم مجروح شده بودم گفت که می‌خواهم بعد از خدمت سربازی برای ادامه حضور در جبهه به شما در سپاه ملحق شوم.

به همراه دوستانش تشکیل پرونده داد و وارد سپاه شدند و از همان زمان، در عملیات‌های مختلف حضور یافتند و گاهی همراه پدر بزرگوارشان نیز در جبهه‌ها شرکت می‌کردند. به همین منوال تا آخر دفاع مقدس بود. شهید حاج علی شخصیتی جامع‌الاطراف داشت. الگویی بود برای ما، برای دوستان، همرزمان، بستگان و اهالی محل. تمامی وقت و توان خود را با اخلاص کامل صرف خدمت به اسلام، انقلاب و آرمان‌های آن کرد و این میان خودش را نمی‌دید؛ بی‌هیچ چشم‌داشتی نسبت به مسائل مادی. حتی با گذشت سال‌ها از شهادتش، هنوز منزل ایشان اجاره‌ای است و در همان خانه قدیمی سکونت دارند؛ زیرا هرگز فرصتی برای رسیدگی به امور شخصی نداشت.

Video Player is loading.
Current Time 0:00
/
Duration 0:00
Loaded: 0%
0:00
Progress: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time -0:00
 
1x

شهید باباخانی استاد دانشگاه و دکترای رشته فقه و حقوق داشتند، ولی هرگز این موضوع را عنوان نمی‌کردند. نه از درجه علمی خود می‌گفتند و نه محل کارشان را به رخ می‌کشیدند. چندی پیش یکی از دختران شهدا به من گفت که سردار باباخانی را در خواب دیده، در کنار پدرش بوده. من نیز احساس کرده بودم که وقت رفتن ایشان نزدیک است. خودشان هم آگاه بودند و گفته بودند که محل دفن خود را بین دو شهید دیگر در نظر گرفته‌اند.

به‌راستی همان‌طور که شهید حاج قاسم سلیمانی فرموده‌اند: «شهدا، پیش از شهادت، شهیدانه زندگی می‌کردند.» و شهید حاج علی نیز شهیدانه زندگی کرد. به جرأت می‌گویم که من هیچ‌گاه از ایشان گناه یا مکروهی ندیدم. چنان در رعایت بیت‌المال، در اجرای واجبات و در حفظ دوستی‌ها کوشا و دقیق بودند که برای همه ما الگو شد؛ الگویی بی‌بدیل برای فرماندهان، رزمندگان، خانواده‌ها و جامعه ما. افرادی مانند او، امروز نیز در صفوف نیرو‌های مسلح، دانشگاه‌ها و جامعه حضور دارند و کشور را نگه داشته‌اند لذا با وجود این افراد هرگز مقابل دشمن سر خم نمی‌کنیم و امروز هم دست‌پروردگان این شهدا هستند. چنان‌که شهید مطهری فرموده‌اند: «خون شهدا در رگ‌های جامعه تزریق می‌شود.»

ان‌شاءالله در پرتو این خون‌های پاک، سدی مستحکم در برابر دشمنان اسلام، انقلاب، نظام و رهبری شکل می‌دهیم. شهید حاج علی همواره مقید به ولایت‌مداری و تبعیت از مقام معظم رهبری بودند. امید است خداوند متعال، ما را نیز به جمع این شهیدان بپیوندد.

انتهای پیام/ 112

نظر شما
پربیننده ها