انتخابات فدراسیون کاراته در مِه؛ یک رقابت و چند روایت

در حالی که زمان برگزاری انتخابات فدراسیون کاراته برای ۲۸ تیرماه تعیین شده، اما فضای این رقابت بیش از آنکه رنگ و بوی یک رویداد ورزشی و مدیریتی داشته باشد آمیخته با سکوت، ابهام و تحرکات پنهانی است. هیچ چیز در جای خودش نیست و آینده این فدراسیون در هاله‌ای از تردید و گمانه‌زنی غوطه‌ور است.

با وجود نزدیکی به موعد برگزاری، هنوز نام کاندیدا‌های نهایی‌شده در پرده‌ای از ابهام باقی مانده و هیچ مرجع رسمی‌ای به روشنی اعلام نکرده چه کسانی مجوز ورود به دور نهایی انتخابات را دریافت کرده‌اند. حتی برخی از نامزد‌ها نیز از سرنوشت صلاحیت خود بی‌خبرند و بلاتکلیفی ظاهراً یگانه ویژگی مشترک همه در این میدان است.

مسائل پیرامون کمیسیون ورزشکاران نیز وضعیت را پیچیده‌تر کرده است. آنچه در این کمیسیون روی داد با انتقاد‌ها و حواشی فراوان همراه بود و هنوز کسی مسئولیت شفاف‌سازی ماجرا را برعهده نگرفته است.  

در این میان برخی کاندیدا‌ها تلاش کرده‌اند با وعده‌های مالی راه خود را باز کنند. برخی دیگر علاقه خاصی به هتل دارند و آن را پایگاه رایزنی‌های انتخاباتی خود قرار داده‌اند. عده‌ای همشهری بودن با سرپرست فدراسیون را امتیازی طلایی قلمداد می‌کنند و برخی دیگر نیز در تلاشند گذشته خود را در قالبی نو بازسازی کنند. در کنار این افراد، کسانی هستند که بی‌هیاهو، اما مؤثر، مهره‌چینی کرده و سایه‌وار بر صحنه اثر می‌گذارند.

تغییرات اخیر در برخی هیات‌های استانی که در دوران سرپرستی «صوفی» رقم خورد، حالا به عاملی تعیین‌کننده در تغییر معادلات انتخابات تبدیل شده است. تغییراتی که اگرچه در ظاهر اداری و ساختاری بودند، اما در عمق، رنگ‌وبوی انتخاباتی داشتند.

از همه مهتر اینکه، شخصیتی که به‌نظر می‌رسد مرد شماره یک این انتخابات باشد، خود را از مرکز توجه کنار کشیده، اما تقریباً با تمامی کاندیداها، به جز یک نفر گفت‌و‌گو‌هایی داشته و صحنه را دقیق سبک‌ و سنگین کرده است. با این حال او همچنان بازیگر دقیقه نود باقی مانده و زمین بازی‌اش را به‌طور رسمی انتخاب نکرده است. این سکوت هدفمند، شاید نقطه آغاز یک چرخش بزرگ در لحظات پایانی باشد.

عده‌ای دیگر نیز بی‌سر‌و‌صدا و زیرپوستی، فعالیت‌های خود را پیش می‌برند. طراحی سناریو، مهره‌چینی و جلب حمایت‌های خاموش از جمله اقداماتی است که اکنون در حاشیه و خارج از نگاه رسانه‌ای انجام می‌گیرد.

با این روند، هیچ بعید نیست سرنوشت انتخابات فدراسیون کاراته تکرار تجربه تلخ فدراسیون پرورش‌اندام باشد؛ یا برگزاری مجمع لغو شود و یا دست‌کم به تعویق بیفتد. احتمال کشیده‌شدن این رقابت به دقایق پایانی یا حتی وقت‌های اضافه، بسیار جدی است؛ چرا که نه فرد پیشتازی مشخص است و نه اطمینانی به ثابت‌ماندن معادلات فعلی وجود دارد.

فدراسیون کاراته که سال‌هاست در کشاکش حواشی ناکارآمدی و تصمیم‌های لحظه‌ای گرفتار آمده این‌بار نیز انتخاباتی در پیش دارد که بیشتر شبیه یک بازی معمایی است تا یک روند مدیریتی شفاف. گویی همه چیز در این فدراسیون باید عجیب، مبهم و دور از قاعده باشد. انتخاباتی در امتداد همان راهی که کاراته ایران سال‌هاست در آن قدم برمی‌دارد؛ پر از پیچ و بدون نقشه راه!

انتهای پیام/