سال‌هاست که بحث یارانه بنزین و نحوه تخصیص آن به یکی از مهم‌ترین موضوعات اقتصادی و اجتماعی کشور تبدیل شده است.
به گزارش تکناک، از یک‌سو فشار بر منابع ملی و کسری بودجه، و از سوی دیگر دغدغه معیشت مردم، دولت‌ها را ناگزیر کرده تا به دنبال راهکارهایی تازه و مؤثر باشند.
در این میان، رویکرد دولت مسعود پزشکیان با شعار «توقف اسراف منابع ملی» و تمرکز بر حمایت از اقشار محروم، توجه بسیاری را جلب کرده است.
در میان طرح‌های گوناگون اصلاح سیاست بنزین، یک ایده بیش از همه به اهداف رئیس‌جمهور نزدیک است. روز گذشته، مسعود پزشکیان با اشاره به برنامه واردات ۴ میلیارد دلاری بنزین گفت: چرا باید این میزان سوخت وارد کنیم تا با قیمت ۱۵۰۰ تومان در اختیار عده‌ای قرار گیرد و در نتیجه نتوانیم معیشت مردم را جبران کنیم؟
او تاکید کرد که قصد ندارد بنزین را برای محرومان گران کند، اما شرایط کسانی که چند برابر میانگین مصرف دارند، باید متفاوت باشد. به نظر می‌رسد ایده اصلی رئیس‌جمهور، حذف یارانه بنزین از دهک‌های پردرآمد (دهک‌های ۸ تا ۱۰) و تمرکز منابع بر اقشار کم‌درآمد است.
اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم ایران با محدودیت‌های جدی در تأمین انرژی روبه‌روست و منابع مالی حاصل از اصلاح یارانه می‌تواند به پروژه‌های نیمه‌تمام کشور، از جمله ساخت هشت هزار مدرسه، اختصاص یابد.
از میان طرح‌های مطرح‌شده، «طرح بنزین به نفر» بیشترین هماهنگی را با این رویکرد دارد. در این طرح، ابتدا سهمیه ماهانه مشخصی (مثلاً ۶۰ لیتر) به هر فرد با نرخ یارانه‌ای ۱۵۰۰ تومان تخصیص می‌یابد و مصرف مازاد بر سهمیه با قیمت آزاد (تا ۲۵ هزار تومان) محاسبه می‌شود.
با این حال، چالش‌هایی مانند نگرانی از افزایش تورم، نیازهای خاص حاشیه‌نشینان شهرهای بزرگ، تفاوت‌های مسافت‌های روزانه و ضرورت هماهنگی با نهادهای حاکمیتی، اجرای آن را پیچیده کرده است.
طرح بنزین به نفر می‌تواند نقطه عطفی در مدیریت عادلانه یارانه‌ها و مهار اسراف سوخت در کشور باشد. این مدل با هدف هدایت یارانه‌ها به سمت واقعی‌ترین نیازمندان و تأمین بودجه برای پروژه‌های زیرساختی، گامی عملی در مسیر عدالت اقتصادی است.
با این حال، موفقیت آن منوط به برنامه‌ریزی دقیق، اجرای تدریجی و جلب اعتماد افکار عمومی خواهد بود؛ چرا که هر اصلاحی در حوزه انرژی، تنها زمانی ماندگار می‌شود که مردم آن را منصفانه و شفاف بدانند.منبع:خبرآنلاین
